VI Nocna Droga Różańcowa

Z parafii Przemienienia Pańskiego w Radzyminie do parafii Matki Bożej Pompejańskiej w Warszawie. 23 kilometry przeszli uczestnicy VI Nocnej Drogi Różańcowej. Wielogodzinny, modlitewny marsz zakończył się poranną Mszą Świętą.

Eucharystii w Kolegiacie, na rozpoczęcie Drogi, przewodniczył ksiądz Stanisław Popis, dziekan radzymiński. Homilię wygłosił ksiądz Roman Kot, diecezjalny moderator Żywego Różańca.

W wygłoszonym słowie znaczenie podjętego trudu drogi.

Dzisiaj dziękujemy dobremu Bogu, że zaprosił nas na szóstą drogę różańcową – nocną, ekstremalną. Każdy doskonale wie, że jest to też droga wyciszenia, modlitwy, medytacji, bez zgiełku. Idziemy właśnie w drodze do naszej ukochanej matki, zatrzymując się na tajemnicach radosnych, światła, bolesnych i chwalebnych. Moi drodzy, potrzeba czujności, ale też i wysiłku, trudu, żeby podjąć właśnie tę drogę. Jest to też droga odwagi. Coś pięknego rodzi się w trudzie. Wiele możemy wymodlić za wstawiennictwem naszej ukochanej Matki. Zapraszamy dzisiaj na tę drogę Maryję, która będzie nas prowadziła po swoich ścieżkach. Tym razem właśnie z kolegiaty Radzymińskiej do Warszawy, do parafii Matki Bożej Pompejańskiej.

Różaniec to modlitwa o szczególnym znaczeniu i duchowej mocy.

Każdy z nas idzie konkretną drogą do celu. Nieraz na tej drodze są różne niebezpieczeństwa, może trudności, może jakaś wspinaczka. Potrzeba właśnie, byśmy w tej drodze różańcowej, nocnej podjęli ten trud modlitwy w ciszy. W takim zamyśleniu, otwartości serca dla naszej ukochanej matki. Która wszystko rozumie, sercem ogarnia każdego z nas. Chce każdego wesprzeć i pomóc. Dzisiaj chcemy się jej oddać. W tej kolejnej naszej pielgrzymiej drodze nocnej. Chcemy oddać naszą diecezję warszawsko-praską, naszych biskupów, kapłanów, alumnów naszego seminarium, jak również archidiecezji warszawskiej. Tak wiele potrzeba modlitwy również o nowe powołania kapłańskie, zakonne, misyjne. Potrzeba właśnie, byśmy my podjęli ten trud. Otworzyli swoje serce na działanie Pana Boga. Dzisiaj jesteśmy szczęśliwcami, bo Maryja zaprasza nas na tę drogę. Chcemy przejść razem z Nią, powierzyć się Jej i Jej Niepokalanemu Sercu. Silni naszą niemocą. Wiemy, że Bóg wybiera właśnie to, co jest niczym dla świata, aby nikt nie mógł się chełpić w Jego obecność.
Z różańcem trzeba żyć. Żyjemy w niełatwych czasach, kiedy są różne doświadczenia, wojna na Ukrainie. W tej modlitwie możemy wiele wymodlić. Co trzeba zrobić? Ktoś zapytał się na jednym spotkaniu różańcowym: co trzeba zrobić? Proszę księdza, w domu jest niezgoda. Mąż pije, syn pije, przekleństwa. Trzeba uklęknąć, wziąć różaniec do ręki i powierzyć tę sprawę Maryi. Dzisiaj chcemy powierzyć – tę pielgrzymią drogę, nas wszystkich pątników, nasze wszystkie sprawy. Maryjo, Królowo Polski, jestem przy Tobie, pamiętam, czuwam.

W tegorocznej drodze pątnicy polecali w modlitwach szczególnie diecezję warszawsko-praską z okazji 30-lecia jej powstania, pomyślność Ojczyzny, błaganie o dalszą opiekę Matki Bożej nad naszym Narodem, intencję chorych i cierpiących oraz prośbę o liczne i święte powołania kapłańskie i zakonne.