WIĄZOWNA, Parafia św. Wojciecha Biskupa i Męczennika

Niedziele i święta: 08:00, 10:00, 11:30 (poza wakacjami), 12:00 (w wakacje), 13:00 (poza wakacjami), 18:00

Dni powszednie: 06:45 (poza Adwentem o 7:00), 07:00 (w Adwencie 6:45), 17:00 (w pierwsze piątki i soboty miesiąca poza wakacjami), 18:00

Parafię erygował biskup poznański Wojciech Łukasz Kościelecki 29 czerwca 1589 roku z części parafii Wniebowzięcia NMP w Warszawie-Zerzniu. Dokument erekcyjny pochodzi dopiero z 1597 r. Już wtedy był tu młyn wodny o dwóch kołach i folusz. Jedni wywodzą nazwę miejscowości od licznie rosnących tu wiązów, inni twierdzą, że wcześniej osadzano na tych terenach więźniów. Pierwszy drewniany kościół wybudowano w roku 1580, wyglądem przypominał stojący do dziś kościół w Gliniance. Ufundował go starosta Czerski, Wojciech Radzymiński, właściciel dóbr Wiązowa, a zlokalizowany był po prawej stronie alei głównej istniejącego od 1773 roku cmentarza. Świątynię poświęcił w 1590 r. sufragan poznański Bp Jakub Brzeźnicki. Przy kościele była szkoła parafialna, której rektorem w 1603 r. był Adam z Okuniewa, a kantorem Maciej z Jeziorki. Na początku XX w. powstało tu letnisko, w którym odpoczywali m.in. Jan Kiepura, Maria Dąbrowska, Zofia Kossak-Szczucka, Maria Rodziewiczówna i Władysław Reymont. Wiązowna na przestrzeni wieków była terenem wielu walk: powstania listopadowego i styczniowego, w okolicy są bunkry z I wojny i linie obrony z II wojny światowej (tzw. przedmoście warszawskie). Nowy kościół murowany w stylu empire, prawdopodobnie wg. planów Szymona Bogumiła Zuga, zbudowano w latach 1794-1797 staraniem ówczesnego proboszcza Ks. Kazimierza Czerwińskiego przy wydatnej pomocy właścicielki dóbr wiązowskich, miecznikowej litewskiej, księżnej Marii z Lubomirskich Radziwiłłowej i miejscowych parafian. Tradycja głosi, że woły ciągnące materiał na budowę świątyni w innym miejscu, tu właśnie stanęły i nie chciały się ruszyć. Kościół był odnawiany w latach 1883 i 1946. Obok kościoła stoi dzwonnica z XIX w.