WARSZAWA (Falenica), Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa

Niedziele i święta: 7:00, 8:30, 9:00 (kaplica Ojców Jezuitów), 10:00, 11:00 (kaplica Ojców Jezuitów), 11:30, 13:00, 18:00

Dni powszednie: 7:00, 9:00 (kaplica Ojców Jezuitów), 18:00

Parafię erygował Kard. Aleksander Kakowski 8 grudnia 1934 roku. Falenica wzmiankowana w 1405 r., pierwotnie położona była nad Wisłą w pobliżu osady Błota. W 1441 r. założono tu miasto na prawie chełmińskim, własność rodu Prusów. W 1827 r. miejscowość liczyła 6 domów i 41 mieszkańców. Wraz z budową kolei nadwiślańskiej zmieniła się lokalizacja miasta. W dniu 19 września 1939 roku miała tu miejsce całodzienna bitwa 13 DP Strzelców Kresowych i 5 Lubelskiego Dywizjonu Artylerii Konnej z wojskami niemieckimi. Zniszczeniu uległa połowa budynków, poległo 84 polskich żołnierzy, rannych zostało 121, a 1.700 dostało się do niewoli. W 1927 r. Karol Hanneman, właściciel majątku Błota ofiarował pod kościół morgę placu. Na ofiarowanym terenie w 1928 r. wystawiono mały kościółek parafialny pod wezwaniem Najświętszego Serca Pana Jezusa. Znajdował się on na wzgórzu w oddaleniu pół kilometra od stacji Falenica w kierunku wschodnim. Kościółek był drewniany w stylu zbliżonym do gotyckiego, jednonawowy, skromny wewnątrz i zewnątrz. Parafia powstała z części parafii Józefów koło Otwocka, częściowo z parafii Wiązowna, Radość i Zerzeń. Od 1928 r. Proboszcz z Józefowa, Ks. Mieczysław Królak, co niedziela odprawiał w tym kościółku Mszę świętą. Po ukończeniu budowy kościoła przystąpiono do wybudowania „organistówki”, ale już murowanej piętrowej. W roku 1933 r. do pracy w parafii Józefów został skierowany Ks. Jan Rozbiewski z prawami organizowania nowej parafii w Falenicy. W roku 1934 została zakupiona działka w Aleksandrowie pod cmentarz parafialny. Bryła trójnawowego kościoła zaprojektowana została 1951 r., w stylu neoromańskim przez inż. Stefana Czarneckiego. Świątynia charakteryzuje się klasyczną harmonią. Sklepienie nad główną nawą jest kasetonowe, natomiast nad nawami bocznymi krzyżowe. Konstrukcja opiera się na sześciu masywnych kolumnach z wypisanymi na kapitelach splecionymi greckimi literami X (Chrystus) i P (Zbawiciel). Dwie identyczne półkolumny wtopione są w tylną ścianę kościoła przy bocznych drzwiach wewnętrznych. Świątynię wzniesiono w latach 1951-59 w miejscu dawnego kościoła drewnianego. Konsekracji dokonał Kard. Stefan Wyszyński 31 sierpnia 1974 roku.