Miescowość: Kołbiel

Niedziele i święta: 07:00, 08:30, 10:00, 11:15 (kaplica w Radachówce), 12:30, 18:00

Dni powszednie: 07:00, 08:00, 18:00

Parafię erygował biskup poznański Andrzej Łaskarz z Gosławic w 1422 roku.

Nazwa miejscowości wzięła się od ludowego określenia grząskiego bagna. Ślady osadnictwa na tym terenie pochodzą ze starożytności i wczesnego średniowiecza. Pierwsze wzmianki o Kołbieli pochodzą z 1407 roku, gdy prawdopodobnie został pobudowany drewniany kościół. Ufundowali go Mikołaj Kurzec herbu Jasieńczyk z Kołbieli i Mikołaj herbu Pobóg z Sufczyna.

W 1532 roku Kołbiel otrzymała prawa miejskie. Swój rozkwit miasto przeżywało w 2. połowie XVI wieku, miało wtedy 800 mieszkańców. Poważnie ucierpiało w czasie potopu szwedzkiego, powstania kościuszkowskiego i wojen napoleońskich, a w 1869 roku władze carskie pozbawiły je praw miejskich. W 1806 roku Kołbiel przeszła na własność Zamoyskich.

W XIX wieku wykształciła się tu oryginalna kultura ludowa, przejawiająca się w budownictwie, obrzędach, strojach, tkactwie, wycinankach, muzyce i tańcach. Ożywienie gospodarcze na początku XX wieku spowodowało napływ ludności, szczególnie Żydów (w 1939 roku stanowili dwie trzecie ludności). Atrakcją turystyczną jest zespół pałacowy Zamoyskich w Starej Wsi, wzniesiony w 1866 roku według projektu Leandra Marconiego, stojący w parku o powierzchni 10 ha, zajmowany przez internat Zespołu Szkół Zawodowych.

Obecny kościół parafialny, murowany, w stylu neogotyckim, kryty blachą miedzianą, był budowany w latach 1895-1901 według projektu Józefa Dziekońskiego, staraniem proboszcza ks. Jana Wasilewskiego. Konsekrował go w 1903 roku bp Kazimierz Ruszkiewicz, sufragan warszawski.