Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży

ZARZĄD DIECEZJALNY KSM DIECEZJI WARSZAWSKO-PRASKIEJ

Krystian Wiśniewski – Prezes 798 125 152
Iga Praksa – Z-ca Prezesa
Daria Średnicka – Sekretarz
Agnieszka Kaszuba – Skarbnik
Jan Talacha – Członek Delegat na Krajową Radę
Agnieszka Czech – Przewodniczący Komisji Rewizyjnej
Krzysztof Lebiedź – Z-ca Przewodniczącego Komisji Rewizyjnej
Natalia Ogonowska – Sekretarz Komisji Rewizyjnej
ks. Michał Dziedzic – Asystent diecezjalny 512 913 429

[email protected]

• Facebook

Możesz także przekazać darowiznę

Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży
Diecezji Warszawsko-Praskiej
ul. Floriańska 2a, 03-707 Warszawa

Tytuł wpłaty: na cele kultu religijnego

47 2530 0008 2090 1072 1222 0001

WSPÓLNOTA

Stowarzyszenie jest miejscem spotkania człowieka z człowiekiem, wspólnotą. Spotkanie to odbywa się przede wszystkim w przestrzeni Oddziału parafialnego, jak i Koła szkolnego czy akademickiego, a także na płaszczyźnie diecezjalnej i ogólnopolskiej. Oddział lub Koło to miejsce, które pokazuje, jak piękny jest Bóg, jak nawiązać z Nim relację i jak funkcjonować w Jego Kościele. Stowarzyszenie także kształtuje postawę Polaka patrioty, wychowuje do służby oraz apostolstwa. Daje narzędzia do tego, jak w życiu być skutecznym, zaradnym, a problem przekuwać w szanse.

Oddział lub Koło to przestrzeń odkrywania życiowego powołania. Rozmowy, relacje, akcje i modlitwa to niezbędne elementy do prawidłowego, osobistego rozwoju. Druhny i druhowie tworzący Stowarzyszenie pomagają w odkryciu siebie, bez porównywania się, z szacunkiem wobec każdego. Stowarzyszenie jest miejscem wzrostu katolików i społecznych liderów.

Odkrycie siebie w Oddziale lub Kole z pewnością zostawia w człowieku ślad na całe życie. Stwierdzenie to poparte jest wieloma świadectwami druhów. Budowanie wspólnoty angażuje całego człowieka, przez co bardzo go rozwija i umacnia. Stowarzyszenie tworzą ludzie z różną historią życia. Niektórzy do Oddziału lub Koła trafili „z przypadku”, inni świadomie wybierają tę drogę powołania. Najważniejsze jest to, że ludzie tworzący wspólnotę, od życia chcą czegoś więcej i chcą życie przeżyć szczęśliwie z Jezusem.

SŁUŻBA

Istotą Stowarzyszenia jest służba. Wielu ludziom słowo to kojarzy się ze służalczością, a może nawet odzieraniem z godności. Jednak chodzi tu o służbę na wzór Jezusa. Mając świadomość godności dziecka Bożego, druh potrafi służyć Bogu, budując Jego królestwo na ziemi, służyć drugiemu człowiekowi przez wyzbywanie się egoizmu, ale także służyć sobie, rozwijając się i kształtując.

Druh służy Bogu, Kościołowi i Ojczyźnie, umacniając w sobie sprawność cnoty, nauki i pracy. Służba to wysiłek, który rozpoczyna się od formowania siebie, by być gotów posługiwać innym.

Druh ukształtowany we wspólnocie Oddziału lub Koła dopiero potrafi podjąć służbę na rzecz parafii i lokalnego środowiska.

APOSTOLSTWO

Misją Stowarzyszenia jest apostolstwo. Druh swoim życiem pokazuje, kto jest jego Mistrzem. Ukształtowany we wspólnocie, żyjący duchem służby, wskazuje innym Jezusa. Bycie apostołem to duże wyróżnienie i zobowiązanie.

Nie można bać się apostolstwa, jest ono zadane każdemu druhowi. Należy je realizować w sposób sobie właściwy, korzystając ze swoich talentów czy charyzmatów.

Misję tę każdy druh powinien rozpocząć od swojej rodziny i najbliższego otoczenia.

Apostoł to człowiek, który nie cierpi na duchową schizofrenię. W domu, szkole, na studiach i w pracy, na imprezie ze znajomymi oraz w Oddziale lub Kole Bóg jest w jego życiu na pierwszym miejscu. Druh podejmujący się niełatwego zadania bycia apostołem nie jest idealny, on codziennie do tego ideału dąży. Porażki nie zrażają go, natomiast pokazują, że tylko Jezus jest w stanie pokonać każdą przeszkodę w jego życiu. Bycie apostołem w Stowarzyszeniu jest dla wszystkich, ale wymaga codziennego podejmowania wyzwań i wzrastania.

PATRIOTYZM

„Miejcie Polskę w sercu! Modlę się o to, by KSM miał wpływ na losy Polski” – testament śp. ks. prałata Antoniego Sołtysika, Honorowego Asystenta Generalnego KSM. Każdy druh, który na poważnie traktuje Stowarzyszenie, weźmie sobie te słowa do serca. Ważne jest, aby wracać do historii: wspominać bohaterów, obchodzić rocznice i wyciągać wnioski z przeszłości. Fundamentalnym jest także, by tworzyć historię. Nie kiedyś, ale właśnie teraz, uczestnicząc w wyborach, zajmując funkcje społeczne, rozpoczynając od szkolnego samorządu, a kończąc na stanowiskach państwowych.

Patriotyzm to troska o dobro wspólne; troska o te małe ojczyzny, ale także tę wspólną Polskę.

Druh nie boi się być wolontariuszem. Ukształtowany we wspólnocie, potrafiący służyć i będący apostołem jest prawdziwym liderem, który ma mocny kręgosłup moralny. Kultywuje tradycję, która nie świadczy o zacofaniu, lecz stanowi o jego tożsamości. Dba i odpowiedzialnie korzysta z przyrody, bo ma wiedzę, jak to robić. Jest zaradny i zaangażowany, bo tak wychowała go wspólnota. W uszach brzmi mu „Mazurek Dąbrowskiego”, a serce jest koloru biało-czerwonego. Druh to Polka i Polak!

DUCHOWOŚĆ

Druh to człowiek ducha. Duchowość Stowarzyszenia to droga, którą podejmuje członek we wspólnocie. Rozwój nakierowany jest na formację osobistą, duchową oraz tożsamościową. Druh rozwija się w nim całościowo i integralnie. Formacja osobista służy poznaniu siebie, pokonaniu wewnętrznych barier, uczy współpracy, z problemu robi szanse, uczy komunikacji czy pokonywania trudności.

Duchowa formacja toczy się wokół Eucharystii, a w szczególności adoracji Najświętszego Sakramentu, Bożego słowa i stałego kierownictwa duchowego. Druh na co dzień kieruje się Dekalogiem KSM-owicza. Druh kocha Kościół i żyje zgodnie z jego rytmem.

Członek Stowarzyszenia to osoba, która rozwija swoje pasje w przestrzeni kultury, sztuki, muzyki, teatru czy sportu.

Formacja tożsamościowa wyraża się w świadomości obrzędów i symboli, pod którymi druh idzie drogą powołania w KSM. Będąc w Kościele, rozumie dlaczego w Stowarzyszeniu akcenty położone są na służbę Bogu i Ojczyźnie, a apostolstwo jest jego głównym zadaniem.

Życie duchem nadaje dalszą perspektywę. Pokazuje, że można żyć bardziej, pełniej, obficiej, szczęśliwiej oraz to, że bez Jezusa się nie da.