Uroczystości z okazji 30-lecia diecezji w Konkatedrze na Kamionku

W uroczystość Zwiastowania Pańskiego w Konkatedrze na Kamionku była sprawowana Msza Święta dziękczynna w 30. rocznicę powstania diecezji warszawsko-praskiej. Liturgii przewodniczył biskup Artur Miziński, sekretarz generalny Konferencji Episkopatu Polski. Koncelebrowali biskup Romuald Kamiński oraz biskup Jacek Grzybowski.

Przed uroczystą Mszą Świętą dziękczynną biskup Romuald Kamiński wraz ze zgromadzonymi wiernymi dokonał Aktu poświęcenia Niepokalanemu Sercu Najświętszej Maryi Panny w łączności z papieżem Franciszkiem, który w Rzymie o tej samej godzinie powierzał Matce Bożej Rosję i Ukrainę.

Diecezja warszawsko-praska powstała 25 marca 1992 roku na mocy bulli papieża Jana Pawła II Totus Tuus Poloniae Populus reorganizującej struktury kościelne w Polsce.

W homilii biskup Romuald Kamiński mówiąc o przeżywanej uroczystości Zwiastowania Pańskiego, zaapelował o naśladowanie Maryi i gotowość podążania za zamiarami Bożymi:

Jeżeli my sami nie umiemy siebie rozeznać, nie umiemy docenić, to znaczy, że daleko nam jest od Boga, nie trwamy w Nim i nie mamy większego pojęcia, jak się ma rzeczywistość Boża i my w niej. To wszystko przekładamy na obecną sytuację. To jest ewidentny dowód – jeśli dzieją się tak potworne rzeczy, jeśli trwa pożoga wojenna, to nie myśli się w tych kategoriach świętości, wielkości człowieka jako dziecka Bożego, to są w pełni realizowane scenariusze szatańskie. Nam potrzeba wrócić do źródeł i przyjąć tę postawę, którą najpierw reprezentuje Jezus: Ojcze, oto idę, abym spełniał Twoją wolę. Zobaczcie, że w tym samym duchu mówi Maryja, która mówi: oto ja, służebnica pańska, niech mi się stanie według Twego słowa. Jeśli dziś błagaliśmy tutaj o szczególną łaskę, żeby Maryja pomogła nam wydostać się z tej przestrzeni ciemności grzechu, jaki opanowuje świat, to właśnie prosiliśmy pośrednio to, abyśmy umieli powiedzieć: oto, Matko, oto, Jezu, jesteśmy Waszymi sługami, niech się zawsze dzieje według Twego słowa Jezu, według Twoich pragnień Matko.

Ordynariusz warszawsko-praski wspominał decyzje o utworzeniu nowych diecezji w Polsce 30 lat temu.

To były dobre decyzje. W tej mniejszej formie – chociaż w naszym przypadku i tak jest duża, to jest diecezja ponad milionowa – dokonuje się zdecydowanie więcej dobrych spraw, mimo że proporcjonalnie czasy są trudniejsze. Można w tym bardziej skondensowanym organizmie diecezjalnym uczynić więcej. To dobry czas, żeby podziękować. Pierwszym pasterzom – łączymy się z biskupem Kazimierzem, który dał podwaliny, współpracując z duchownymi, zgromadzeniami, świeckimi, samorządami. Potem był arcybiskup Sławoj, następnie śp. arcybiskup Henryk. Odeszli już do Pana biskup Stanisław i biskup Zbigniew. Biskup Zbigniew był tutejszy, przez wiele lat proboszcz. Pracował też biskup Marek. Chciałbym też na ręce tych powiedziałbym tych pierwszych przedstawicieli, którzy tworzyli instytucję Kurii, pierwszych diecezjalnych instytucji. Jest tu ksiądz infułat Lucjan Święszkowski, jest ksiądz prałat Jerzy Gołębiewski, ksiądz prałat Krzysztof Ukleja. Pamiętamy jak się to wszystko rodziło i dziś możemy powiedzieć Bogu niech będą dzięki. Wiele dobra, a zasługa to jest błogosławieństwa Bożego, opieki Matki Najświętszej i wysiłku bardzo wielu ludzi. Na przyszłość chcemy to pomnażać, aby umacniać naszych braci w wierze.

Nasza diecezja ma szczególne zadania – przekonywał biskup Romuald Kamiński

Kiedy patrzymy w przyszłość. Co takiego jest ważnego, żeby nie przegapić? Diecezja ma usytuowanie wyjątkowe, jest bowiem jedną z diecezji stołecznych. Na co dzień obserwujemy ogromny przepływ ludzi z racji na strukturę stolicy i jej zadania. Tych ludzi, którzy do nas przybywają trzeba przygarnąć, zespolić z organizmem diecezjalnym i parafialnym i pomóc im odnaleźć i też wzrastać w wierze.

Szczególną troskę obejmijmy młodzież i rodzinę – podkreślił biskup warszawsko-praski.

Ogromna praca była i jest do wykonania, jeśli chodzi o ogarnięcie i umocnienie młodego pokolenia. Nie samo słowo – wykładnia, nauczanie, napominanie, ale przede wszystkim przez przykład nas, starszych, będziemy pozyskiwać i formować młodszych. I wreszcie rodzina, małżeństwo, gniazdo rodzinne. To jest ta wspólnota, na którą zawsze oczy wszystkich ludów, narodów – i tych bardzo zorganizowanych, i tych, które dopiero się tworzyły – były zawsze zwrócone, na te podstawową, mówimy wspólnotę, bo tam wszystko, co ważne się dokonuje. Trzeba by spojrzeć na to z takiej perspektywy, że rodzina ma być w centrum, a wokół niej istniejące inne wspólnoty maja mieć charakter służebny i opiekuńczy – parafia, szkoła, urząd, zakład pracy i przeróżne instytucje. Każdy powinien zadawać pytanie, czy nasza praca, nasze zadania, które wykonujemy, czy one służą, czy też rujnują rodzinę.

Podczas uroczystości nowi członkowie Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży złożyli przyrzeczenia. Biskup Artur Miziński wręczył dekrety osobom powołanym do Młodzieżowej Rady Duszpasterskiej, utworzonej jako owoc niedawno zakończonego diecezjalnego Synodu Młodych. Kilka małżeństw otrzymało z rąk biskupa Jacka Grzybowskiego misje kanoniczne do prowadzenia kursu przedmałżeńskiego według programu „Radość i Nadzieja”

Na zakończenie Eucharystii za wspólną modlitwę dziękował bp Artur Miziński:

Budują historię tej diecezji ksiądz infułat, księża prałaci, ale też ksiądz biskup Romuald, który też od początku jest i jako kolejny z biskupów tej diecezji, wchodząc jak zwykło się mówić w tę sztafetę przewodzących tejże wspólnocie, ma radość świętować ten jubileusz. Nawet jeśli w tych trudnych warunkach, w których znalazły się i Polska, i Europa, i świat, a przede wszystkim nasza bratnia, sąsiednia Ukraina. Modliliśmy się o pokój. Zawierzaliśmy Bogu świat, a w szczególności Rosję i Ukrainę, trwając w jedności z papieżem Franciszkiem. Dziękujemy Bogu za te 30 lat diecezji. Życzymy, aby te lata, które przed nami, przed tym Kościołem, który gromadzi się tu, w Warszawie, po tej stronie wschodniej, mógł wzrastać na chwałę Boga i z pożytkiem dla tych, którzy stanowią ten święty lud Boży. Cieszymy się tą wizytówką młodzieży, która dziś wstąpiła do KSM-u, czy też została przyjęta do rady; małżeństwa, które będą świadczyć posługę na rzecz innych młodych, pragnących wejść na tę drogę.