Diecezja Warszawsko-Praska » Parafie » LEGIONOWO, Parafia św. Jana Kantego

LEGIONOWO, Parafia św. Jana Kantego

ks. Józefa Schabowskiego 2, 05-120 Legionowo

Msze święte Adoracje Kancelaria Nabożeństwa Aktualnie posługujący księża

Niedziele i święta: 07:00, 08:30, 10:00, 11:30 (z udziałem dzieci), 13:00 (dla młodzieży poza wakacjami), 18:00, 20:00 (w wakacje)

Dni powszednie: 00:00 (całodobowa z wyjątkiem dwóch przerw w środy i soboty od 17:30 do 19:00), 06:15 (poza Adwentem o 6:30), 06:30 (w Adwencie o 6:15), 06:45 (poza Adwentem o 7:00), 07:00 (w Adwencie o 6:45), 18:00

Dni powszednie: 00: 00–23: 59 całodobowa z wyjątkiem dwóch przerw w środy i soboty od 17: 30 do 19: 00

Proboszcz: Ks. Kucharski Grzegorz, od 01.07.2020
Wikariusze:
Ks. Łaski Jan, od 26.08.2021
Ks. Połomski Tomasz, od 27.08.2020
Rezydenci: Ks. Wójcik Zenon, od 26.08.2023

O parafii Liczba parafian Wykaz ulic Na terenie parafii Z parafii pochodzą

Parafię erygował kard. Aleksander Kakowski 26 listopada 1933 roku z części parafii Wniebowzięcia NMP w Chotomowie. Początek dzisiejszego Legionowa to maleńka osada z przełomu XIX i XX wieku. Powstała obok rosyjskich koszar wojskowych zlokalizowanych przy stacji kolejowej Jabłonna Nowa. Na rozwój osady znacząco wpłynęły wydarzenia lat 1917-1920: jabłonowskie koszary stały się jednym z najważniejszych podwarszawskich punktów organizacji Legionów Polskich, a później Wojska Polskiego. Rosnącą osadę nazwano Jabłonna Legionowa. Według spisu powszechnego z 1921 roku mieszkało tu w 44 domach około 650 osób (nie licząc garnizonu wojskowego, w którym stacjonowało 1500-2000 żołnierzy); dziś mieszkańców jest ponad 50 000.

Decydującym impulsem dla rozwoju Legionowa stała się parcelacja dóbr jabłonowskich hrabiego Maurycego Potockiego. Na wykupionych działkach powstały nowe domy i w 1928 roku Legionowo liczyło już ponad 6000 mieszkańców. Od 17 marca 1930 roku Jabłonna Legionowa, przemianowana na Legionowo, była samodzielną gminą miejską; prawa miejskie miejscowość otrzymała w 1952 roku. Jedynym obiektem sakralnym w Legionowie była kaplica garnizonowa, przebudowana z koszarowej cerkiewki na potrzeby świątyni katolickiej, dostępna tylko dla wojskowych. Mieszkańcy Legionowa uczęszczali na Msze święte i nabożeństwa do odległych o kilka kilometrów kościołów w Chotomowie i Jabłonnie.

W 1930 roku Legionowo było punktem targowym i ośrodkiem przemysłu metalowo-zbrojeniowego. Do 1980 roku stał tu kościół drewniany w stylu zakopiańskim, zbudowany przez mieszkańców w latach 1930-1931 – z inicjatywy ks. Jana Makowskiego, proboszcza parafii Chotomów. Plac pod kościół i budynki parafialne są darem hrabiego Maurycego Potockiego.

Budowę nowego kościoła według projektu arch. Krzysztofa Chwaliboga rozpoczęto 6 czerwca 1979 roku. Kamień węgielny poświęcił i wmurował kard. Stefan Wyszyński 8 października 1979 roku. Kościół poświęcił kard. Józef Glemp w uroczystość Zmartwychwstania Pańskiego, 22 kwietnia 1984 roku. Uroczystej konsekracji dokonał bp Kazimierz Romaniuk, pierwszy ordynariusz warszawsko-praski, 19 października 2003 roku.

12000

Legionowo: Aleja 3 Maja (nieparzyste od Dietricha do Sowińskiego, parzyste od Jagiellońskiej), Barska, gen. Józefa Bema, Bolesława Chrobrego, Władysława Broniewskiego, gen. Józefa Chłopickiego, Fryderyka Chopina (nieparzyste od Żeromskiego), Stefana Czarnieckiego (od Rycerskiej), ppłk. Edwarda Dietricha (nieparzyste), gen. Józefa Dwernickiego, Gdańska (do Piastowskiej), Gnieźnieńska (do Poznańskiej), Artura Grottgera, Grunwaldzka, Hetmańska (od Rycerskiej do Lwowskiej), Hubala, Królowej Jadwigi (od Kazimierza Wielkiego), Jagiellońska (nieparzyste od 3 Maja, parzyste od Żeromskiego), Jana III Sobieskiego (nieparzyste od Rycerskiej), Jasnogórska, Kazimierza Wielkiego, Jana Kilińskiego, Stanisława Konarskiego, Marii Konopnickiej, ks. Augustyna Kordeckiego, Kościelna, Tadeusza Kościuszki (od Żeromskiego do Piastowskiej), Jana Kozietulskiego, Krakowska, Zygmunta Krasińskiego, Kujawska, Leopolda Lisa Kuli, Mariana Langiewicza, Lubelska, Lwowska, Marszałkowska, Jana Matejki, Mazowiecka, Adama Mickiewicza, Stanisława Moniuszki, Ostrobramska, Parkowa, Piastowska (oprócz nieparzystych od Górnośląskiej), marsz. Józefa Piłsudskiego (parzyste od Dietricha do Sowińskiego), Emilii Plater, Pomorska, Poznańska, Prymasowska (od Rycerskiej), Władysława Reymonta (od Żeromskiego), Rycerska (parzyste), ks. Józefa Schabowskiego, Senatorska (od Rycerskiej), Henryka Siemiradzkiego (od Żeromskiego), Henryka Sienkiewicza (od Żeromskiego), ks. Piotra Skargi, ks. Jana Ignacego Skorupki, gen. Józefa Sowińskiego (nieparzyste od 3 Maja, parzyste od Piłsudskiego), Stefana Batorego (od Żeromskiego), Wandy Tomczyńskiej, Toruńska, Warmińska, Weteranów, Wileńska, Wiślana, Zygmuntowska, Stefana Żeromskiego (parzyste)