Msza Święta Krzyżma 2023

Ponad 320 prezbiterów z terenu całej diecezji zgromadziło się na modlitwie w Wielki Czwartek, żeby podczas Mszy Świętej Krzyżma wspólnie odnowić przyrzeczenia złożone podczas święceń kapłańskich. Liturgii w katedrze warszawsko-praskiej przewodniczył biskup Romuald Kamiński.

W homilii pasterz diecezji warszawsko-praskiej przypominał, że ten dzień umacnia kapłańską jedność i wspólnotę.

To jest nasz – kapłański – szczególny dzień, kiedy myślami jesteśmy najpierw w Jerozolimskim Wieczerniku, gdzie są korzenie naszego posługiwania kapłańskiego, a potem wspominamy miejsce i dzień naszych święceń kapłańskich. Przychodzimy z dróg naszej codziennej, zwyczajnej posługi kapłańskiej, aby w Wieczerniku Kościoła diecezjalnego cieszyć się duchową wspólnotą naszych braci, odnowić nasze postanowienia, umocnić wiarę i miłość.

We Mszy Świętej Krzyżma, kiedy biskup koncelebrując ze swoim prezbiterium konsekruje krzyżmo święte i błogosławi inne oleje, ujawnia się jedność prezbiterów ze swoim biskupem w jednym i tym samym kapłaństwie i w posłudze Chrystusa. Kapłani, posługujący w swoich wspólnotach i innych miejscach są pomocnikami i doradcami w codziennym posługiwaniu.

Biskup Romuald Kamiński przestrzegał przed zaniedbaniami w posłudze kapłańskiej.

Z wielką radością w sercu i wdzięcznością zwracam się do bardzo wielu z Was – drodzy Współbracia – którzy przy różnych okazjach dzieliliście się radością, jakiej doznajecie pełniąc Bożą służbę, a nie realizując swojego planu na życie. Zdawać by się mogło, że w niełatwych czasach, dużo rzadziej będziemy mogli przeżywać chwile prawdziwej radości; tymczasem Chrystus pokazuje nam coś zupełnie innego. Wszyscy – którzy chcą tego doświadczyć – zauważają wielu ludzi o pogłębionej wierze, częściej przybywających na adorację Najświętszego Sakramentu, korzystających regularnie ze spowiedzi świętej; widzą u wielu naszych sióstr i braci większe zrozumienie wiary i życia wiarą na co dzień.

Nie ma zatem czasów złych; są przeróżne formy zaniedbania tego, co istotne w życiu, a wśród tych zaniedbań jest i nasze kapłańskie, gdzie w miejsce gorliwej służby pojawi się urzędowanie wyznaczone godzinami i zakresami obowiązków.

Biskup diecezji podziękował także za dar kapłaństwa.

Dziękuję Bogu za dar powołania każdego z Was i za wszystkie dni Waszej wiernej służby samemu Jezusowi oraz Jego ludowi. Wszyscy mamy świadomość, iż jako kapłani przeżywamy bardzo różne dni i lata; czasami słabniemy w powołaniu, a nawet upadamy. Pragnę zapewnić o mojej modlitwie i o taką proszę. Proszę, abyśmy byli dla siebie nawzajem wsparciem. Trzeba naprawdę – aż do końca – walczyć o każde zrodzone powołanie kapłańskie. Nie trzeba chyba przypominać, że w sprawie budzenia nowych powołań bardzo dużo od nas zależy.

Jednocześnie z szacunkiem i wdzięcznością patrzę na tych, którzy pomimo życiowych przeciwności i utrapień dnia codziennego, w cichości i prawości serca, wiernie i z oddaniem, realizują swoją kapłańską misję.

Módlmy się wzajemnie o umocnienie każdego z Nas w służbie Jedynego i Wiecznego Kapłana.

Podczas Eucharystii odbył się obrzęd konsekracji krzyżma świętego i pobłogosławienia olejów. Liturgii towarzyszył śpiew Chóru Katedry Warszawsko-Praskiej MUSICA SACRA pod dyrekcją Pawła Łukaszewskiego oraz chóru kleryków Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Warszawsko-Praskiej. Po Mszy Świętej kapłani zebrali się w podziemiach katedry na braterskim spotkaniu i posiłku.