Dzień Dziecka Utraconego

15 października to Dzień Dziecka Utraconego. W Polsce ten dzień obchodzimy od 2004 roku.

W wielu miejscach już przygotowywane są spotkania modlitewne dla rodziców, spotkania grup wsparcia oraz symboliczne pogrzeby dzieci utraconych. Jak pomóc rodzicom w przejściu etapów żałoby? Gdzie szukać wsparcia?

Najważniejszym i pierwszym etapem żałoby jest uznanie, że doszło do realnej straty i że ta strata jest ważna. Żałoba po śmierci dziecka nienarodzonego może być trudniejsza, gdyż nie mamy kulturowo ukształtowanego cyklu jej przeżywania, który pomaga „domknąć” to trudne wydarzenia w życiu. Domknięcie jest ważnym elementem każdego trudnego wydarzenia, gdyż istnieje ryzyko, że ta niezakończona sprawa do nas wróci. Żałoba dotyczy wyłącznie straty osób najbliższych, z którymi łączyła nas bardzo bliska, pozytywna więź. Żałoba jednak nie jest żałowaniem tej osoby, która odeszła, ale żałowaniem siebie z powodu opuszczenia.
W procesie stawania się matką i ojcem na samym początku kluczowe jest nawiązanie nie fizycznej, lecz emocjonalnej relacji z dzieckiem. Oczekując na dziecko, matka jest, jak to się mówi „przy nadziei”. Nadzieja to stan bardzo mocno wpływający na psychikę i przeżywany niezwykle intensywnie. Nagłe wyrwanie rodziców z tego stanu jest bardzo bolesne, bo od nadziei w kilka chwil przechodzą do rozpaczy. To dlatego osobą z zewnątrz tak trudno jest zrozumieć żałobę po nienarodzonym dziecku. One tej więzi emocjonalnej po prostu nie są w stanie zobaczyć.
Do tego dochodzą bolesne i nieprzyjemne dolegliwości fizyczne związane z samym poronieniem. Ta pustka nie jest jeszcze żałobą. Jest to stan, którego nie da się niczym zapełnić. Nie ma w tym czasie żadnych odpowiednich słów pocieszenia ani żadnych gestów, które byłyby adekwatne. Osoby doświadczające pustki emocjonalnej dobrze wiedzą, że mogą mieć kolejne dzieci, a nawet już mają. Przypominanie im o tym nie jest potrzebne. To nic nie zmienia, a może jedynie dodatkowo wywołać irytację.

– pisze ks. Wojciech Szychowski w książce „Pożegnać nieprzywitanych”.

Gdzie szukać pomocy psychologicznej i duchowej?

„Dlaczego” Organizacja rodziców po stracie oraz rodziców dzieci chorych: www.dlaczego.org.pl
Fundacja Nagle Sami: www.naglesami.org.pl
Fundacja Donum Vitae: www.donumvitae.pl
Wspólnota Rodziców Po Stracie Dziecka: www.stratadziecka.pl

W Krakowie trwają zapisy do zamkniętej grupy wsparcia dla rodziców po stracie dziecka. Udział bezpłatny.

Grupy wsparcia powstają z myślą o tych rodzicach, którzy stracili ukochane dziecko i ciężko jest im odnaleźć się po jego śmierci. W swoim cierpieniu potrzebują obecności innych oraz pomocy psychologicznej w przejściu etapów żałoby.