Dekanat: Stanisławowski

Niedziele i święta: 8:15, 10:00 (poza wakacjami), 11:00 (w wakacje), 12:00 (poza wakacjami), 16:00 (poza wakacjami), 17:00 (w wakacje)

Dni powszednie: 17:00

Parafię erygował biskup poznański Jan Latalski w roku 1530. W tym samym roku, na mocy zezwolenia Zygmunta I, Jan Dobrzyniecki, podstoli zakroczymski, na swoich dobrach zwanych Ossowno założył miasto Dobre na prawie niemieckim. On także, przy udziale Mateusza z Brzozowicy, ufundował kościół pod wezwaniem św. Stanisława.

W XVI wieku miasto było poważnym ośrodkiem rzemieślniczo-handlowym, mieszkało w nim około 800 osób. Zniszczenia potopu szwedzkiego, wojen napoleońskich i powstania listopadowego (bitwa pod Dobrem, w czasie której siłami polskimi dowodził gen. Jan Skrzynecki) doprowadziły do utraty praw miejskich w 1852 roku.

Obecny kościół św. Mikołaja Biskupa, z fundacji Kamili Jaźwińskiej (dziedziczki Rudzienka, największego majątku w parafii), według projektu Bolesława Podczaszyńskiego, stanął w latach 1873-1878 dzięki staraniom ks. Edmunda Smoleńskiego. 31 sierpnia 1878 roku poświęcił go ks. Stanisław Chromiński, dziekan radzymiński, a konsekrował bp Wincenty Teofil Chościak Popiel 10 maja 1886 roku.

We wrześniu 1939 roku Mazowiecka Brygada Kawalerii toczyła pod Dobrem boje z okupantem.

Niedziele i święta: 07:30, 10:00, 10:30 (kaplica w Radoszynie), 12:00

Dni powszednie: 07:30 (w Adwencie (w maju i czerwcu o 17:00, w październiku o 16:30, w pozostałym okresie w poniedziałek, środę i piątek o 17:00, we wtorek, czwartek i sobotę o 7:30)), 07:30 (we wtorek, czwartek i sobotę (poza majem i czerwcem, w październiku o 16:30) oraz w Adwencie), 16:30 (w październiku (w maju i czerwcu o 17:00, w Adwencie o 7:30, w pozostałym okresie w poniedziałek, środę i piątek o 17:00, we wtorek, czwartek i sobotę o 7:30)), 17:00 (w maju i czerwcu (w październiku o 16:30, w Adwencie o 7:30, w pozostałym okresie w poniedziałek, środę i piątek o 17:00, we wtorek, czwartek i sobotę o 7:30)), 17:00 (w poniedziałek, środę i piątek (poza Adwentem, w październiku o 16:30) oraz w maju i czerwcu)

Parafię erygował biskup płocki, Paweł Giżycki, w 1447 roku z części parafii Liw.

Niedziele i święta: 07:00, 09:00, 10:30 (poza wakacjami), 12:00, 17:30

Dni powszednie: 07:00, 07:30 (od maja do października), 17:30 (w listopadzie i grudniu oraz od marca do czerwca)

Parafię erygował biskup płocki Rafał Leszczyński 1 marca 1527 roku (według innych wydzielono ją w 1445 roku z parafii Świętej Trójcy w Kobyłce). Stało się to dzięki staraniom Maryny Ranczajskiej, wdowy po Jerzym i jej synów Andrzeja i Stanisława, dziedziców dóbr Ranczajskich, którzy byli pierwszymi kolatorami kościoła w Cygowie (inni wymieniają Grzegorza Ręczajskiego). Do roku 1650 taką właśnie nazwę nosiła miejscowość, dopiero później część, w której znajdował się kościół zaczęto nazywać Poświętne. Następnie prawo kolatorstwa przeszło na rodzinę Szymanowskich, dziedziców Cygowa i na książąt Radziwiłłów, do których należały Ranczaje. Pierwotny kościół drewniany p.w. Św. Jana Chrzciciela i Św. Wojciecha wystawiono w 1526 r., a proboszczem został Ks. Obrębski, kanonik krakowski. Świątynię zniszczyła wichura w 1755 r. Na jego miejscu Dyzma Szymanowski, dziedzic cygowski i cześnik ziemi warszawskiej, wystawił nowy kościół z drzewa w latach 1762-1763. Organy do tegoż kościoła ufundowali w 1896 r. Antoni i Wiktoria Piwkowie z synem, gospodarze z Ranczaj. Kościół przetrwał do 1939 r., wtedy wraz z całą wsią spłonął podczas bombardowania. Ks. Kazimierzowi Ignaczukowi udało się wynieść z płonącego już kościoła Najśw. Sakrament i uratować trochę szat i naczyń liturgicznych. Ks. Piotr Zajkowski w 1940 r. wzniósł drewnianą kaplicę i budynki gospodarcze. Następny proboszcz, Ks. Marian Pełka, podjął w 1964 r. starania i przygotowania do budowy kościoła murowanego. Po jedenastu latach, 15 maja 1975 roku, władze wojewódzkie w Warszawie zatwierdziły projekt kościoła arch. Władysława Pieńkowskigo z Warszawy. Równocześnie Ks. Ludwik Antolak musiał zająć się remontem starego kościoła. Pierwszą Mszę Św. na placu w intencji pomyślnej budowy świątyni sprawował 20 września 1975 roku kanclerz Kurii Warszawskiej, Ks. Franciszek Olszewski, wraz z dziekanem, Ks. Adamem Pawlakiem i duchowieństwem dekanatu. Świątynię zbudowano w latach 1976-1979, szczególny udział mieli kawalerowie – ufundowali krzyż na wieżę kościoła, i panny – nowe tabernakulum. Bp Władysław Miziołek przybył 1 lipca 1979 roku i poświęcił nową świątynię. Z kolei 24 listopada 1984 roku parafia gościła Kard. Józefa Glempa, który poświęcił nową plebanię i przebudowaną wikariatkę. W lipcu 1988 r. przystąpiono do tynkowania kościoła i plebanii. W niedzielę Miłosierdzia Bożego 1997 r. Bp Kazimierz Romaniuk poświęcił dolny kościół. W lipcu 2000 r. przystąpiono do remontu górnego kościoła. Prace trwały okrągły rok. Poświęcił go Bp Kazimierz Romaniuk 25 czerwca 2001 roku.

Niedziele i święta: 09:00, 11:00, 12:30, 17:00 (od kwietnia do października o 18:00), 18:00 (od listopada do marca o 17:00)

Dni powszednie: 08:00 (w czwartki), 17:00 (poza czwartkiem (od kwietnia do października o 18:00)), 18:00 (poza czwartkiem (od listopada do marca o 17:00))

Parafię erygował biskup płocki Jakub Buczacki w 1540 roku, ale kościół wybudowany był jeszcze wcześniej. Parafia dzieliła burzliwe dzieje naszej Ojczyzny: kilka kolejnych kościołów spłonęło. Był nawet taki czas, że przestała istnieć na ponad 150 lat: nie było żadnych mieszkańców oprócz kilku pustelników. Dopiero w 1843 r. staraniem ówczesnego proboszcza Ks. Tomasza Mościckiego, parafian i hrabiego Stanisława Grochowskiego wybudowano kościół drewniany. Kościół poświęcony przez Bp. Tomasza Chmielewskiego, wikariusza kapituły warszawskiej, stał aż do 1983 r. Stan świątyni był bardzo zły, dlatego dzięki staraniom Ks. Witolda Górnego rozpoczęto budowę nowego.

Budowa świątyni według projektu Wiesława Pląska z Siedlec trwała do 1991 r. Konstruktorem był Bogusław Chodowski. Kamień węgielny pochodzący z bazyliki Św. Piotra w Rzymie wmurował kardynał Józef Glemp 7 maja 1985 roku. Natomiast Ks. dziekan Edmund Jakacki odprawił pierwszą Mszę świętą i poświęcił mury w uroczystość Chrystusa Króla w 1986 r. Ksiądz Witold Górny wychodząc z kościoła po Mszy świętej 24 czerwca 1991 roku upadł i zmarł na wylew, pozostawił kościół w stanie surowym i przykryty blachą miedzianą. Dalszymi pracami zajął się następny Ksiądz proboszcz Adam Żmijewski.

Niedziele i święta: 07:00, 09:00 (dla młodzieży), 11:00 (z udziałem dzieci), 13:30 (kaplica w Kątach Borucza), 18:00

Dni powszednie: 07:00, 18:00

Parafię erygował biskup płocki Rafał Leszczyński 6 października 1525 roku (inni przenoszą na rok 1473) i przyłączył do dekanatu liwskiego. Pierwszym proboszczem był Ks. Jan Majewski. Należy przypuszczać, że początkowo nabożeństwa sprawowano w świątyni drewnianej, gdyż w 1530 r. drugi proboszcz, Ks. Stanisław Szymborski, kanonik kapituły warszawskiej, z własnych funduszy wybudował kościół murowany p.w. Św. Jana Chrzciciela i Św. Stanisława BM ze szpitalem dla ubogich. Stanisławów w przeszłości był miastem (1523-1869) położonym na ruchliwym trakcie wiodącym na wschód. Prawa miejskie otrzymał od ostatnich książąt mazowieckich, Stanisława i Janusza, stąd też wywodzi się jego nazwa. W 1564 r. było tu ok. 2.500 mieszkańców, 80 piwowarów, 40 kołodziejów, 90 piekarzy, 15 garncarzy, 33 szewców i 7 młynów. Wojny szwedzkie zrujnowały miasto i kościół, pozostało tylko 200 osób i 5 rzemieślników. Ponowne zniszczenia miały miejsce w 1712 r., gdy stronnicy króla Stanisława Leszczyńskiego obwarowali się w kościele a następnie ulegli wojskom Augusta II. Pozostałością dawnej świetności jest najładniejszy podwarszawski zajazd klasycystyczny z 1 poł. XIX w. znajdujący się w rynku. W 1826 roku kościół groził ruiną, dlatego był przebudowany: skrócony, obniżony, do nawy dobudowano kruchtę. W czasie działań wojennych w 1944 roku kościół uległ zniszczeniu, pozostały wypalone mury do wysokości 3 m. Rok później, dzięki staraniom proboszcza, Ks. Franciszka Marciniaka i wikariusza, Ks. Bernarda Niesłonego, stanęła drewniana kaplica według projektu inż. Mariana Denko. 6 maja 1957 roku Ks. Wacław Włoczkowski rozpoczął odbudowę kościoła na dawnych fundamentach z 1530 r. Architektem był inż. Stanisław Marzyński, a wykonawcą inż. Eugeniusz Majewski, rekonstruktor Starego i Nowego Miasta w Warszawie. Bp Jerzy Modzelewski poświęcił odbudowany kościół 26 sierpnia 1962 roku, konsekrował go Kard. Stefan Wyszyński 22 sierpnia 1976 roku. W latach następnych kolejni proboszczowie uzupełniali wystrój kościoła. W latach 1985-1987 zbudowano kaplicę w Kątach Borucza, aby ułatwić wiernym udział w niedzielnej Eucharystii. Bp Jerzy Modzelewski 14 lipca 1985 roku poświęcił i wmurował kamień węgielny, a 11 czerwca 1989 roku poświęcił ją Bp Kazimierz Romaniuk. 23 czerwca 2013 roku Abp Henryk Hoser SAC poświęcił odnowioną świątynię.

Niedziele i święta: 09:00, 10:30 (kaplica w Radoszynie), 12:00

Dni powszednie: (wg ogłoszeń)

Parafię erygował Kard. Józef Glemp 1 kwietnia 1990 roku z części parafii Pniewnik, Jadów i Strachówka. Prowizoryczna drewniana kaplica powstała w 1945 roku, tuż po zakończeniu II wojny światowej, była zlokalizowana przy skrzyżowaniu z drogą na Korytnicę. Był to drewniany barak niedokończonej przed wojną szkoły prowadzonej wysiłkiem mieszkańców, mógł pomieścić ok. 500 osób. W ołtarzu głównym znajdował się obraz MB Częstochowskiej w otoczeniu wotów, a po bokach wisiały obrazy Serca Jezusowego i Św. Stanisława Kostki. Pracę duszpasterską i katechetyczną sprawowali księża z parafii Pniewnik. W roku 1980, zamiast planowanego remontu kaplicy, postanowiono wybudować nową. Grunt podarowali Aleksander i Maria Kruszewscy oraz w części Bronisław Koza. Budowę kościoła według projektu arch. Ryszarda Wądołowskiego, staraniem Ks. prał. Feliksa Bogusza i Ks. Jerzego Borsa, rozpoczęto wiosną 1982 roku. Przy wznoszeniu świątyni pracowali górale z Kacwina pod nadzorem Józefa Matuszka. Kamień węgielny wmurował Bp Władysław Miziołek 20 listopada 1983 roku. Prace budowlane kontynuował kolejny proboszcz parafii Pniewnik, Ks. Andrzej Kamiński, ukończono je w 1986 roku. 24 czerwca 1986 roku powstał samodzielny ośrodek duszpasterski. Kościół konsekrował Bp Kazimierz Romaniuk 12 czerwca 1990 roku.