Znajdź Mszę Świętą Dla dziennikarzy Dla księży

Diecezja Warszawsko-Praska » Mińsk Maz. - Narodzenia NMP

Dekanat: Mińsk Maz. - Narodzenia NMP

BUDY BARCZĄCKIE, parafia Matki Bożej z Guadalupe

Niedziele i święta: 8:00, 10:00, 12:00, 17:00

Dni powszednie: 7:30 (od Adwentu do Wielkanocy), 18:00 (od Wielkanocy do Adwentu)

Parafię erygował abp Henryk Hoser SAC 12 grudnia 2008 r.

1 października 2004 r. bp Kazimierz Romaniuk erygował ośrodek duszpasterski. Kolejny ordynariusz warszawsko-praski, abp Sławoj Leszek Głódź, 10 października 2004 r. poświęcił kaplicę.

Po kilku latach prac wykończeniowych przy domu parafialnym rozpoczęły się prace przy budowie świątyni. 27 maja 2012 r. abp Henryk Hoser SAC wmurował kamień węgielny w ściany wznoszonego kościoła.

CEGŁÓW, Parafia św. Jana Chrzciciela

Plac Anny Jagiellonki 21, 05-319 Cegłów

Niedziele i święta: 09:00, 10:00 (kaplica w DPS w Mienii), 11:30, 18:00

Dni powszednie: 08:00, 18:00

Parafię w Cebrowie (obecnie Cegłowie) erygowano w 1534 roku z części parafii Kiczki. Nazwa pochodzić ma od cegielni, w której wyrabiano materiał na budowę miejscowego kościoła. W połowie XIV wieku książę mazowiecki Ziemowit przekazał Cegłów na uposażenie warszawskim augustianom.

Pierwszą drewnianą świątynię ufundowali w latach 1441-1444 księżna mazowiecka Anna Fiodorówna i bp Andrzej z Bnina Opaliński. W XV wieku Cegłów stał się własnością biskupów poznańskich; jeden z nich, Benedykt Izdbieński, w 1547 roku przekazał parafię Kapitule Warszawskiej. W roku 1603 założono tu szkołę parafialną, a w roku 1621 Zygmunt III Waza nadał Cegłowowi prawa miejskie wraz z herbem (głowa Jana Chrzciciela, patrona parafii), którymi miejscowość cieszyła się do 1869 roku. W 1526 roku księżna Anna Mazowiecka zapisała należącą do parafii wieś Mienia szpitalowi Świętego Ducha w Warszawie. Pod koniec XVIII wieku rozpoczęto budowę szpitalnej filii w Mieni. Klasycystyczny szpital z kaplicą ukończono w 1806 roku.

Obecny kościół murowany wzniesiono w drugim ćwierćwieczu XVI wieku, konsekrował go biskup poznański Maciej Łubieński 21 grudnia 1629 roku. Z tego okresu pochodzą: wschodni szczyt prezbiterium, sklepiona zakrystia z kominkiem oraz dwa portale. W 1862 roku świątynia była remontowana; dla bezpieczeństwa strop w części nawowej podparto dwoma rzędami drewnianych kolumn toskańskich. Na zewnętrznej ścianie prezbiterium znajduje się epitafium Stanisława Oczki (†1572), ojca lekarza królewskiego.

Przy kościele stoi dzwonnica z końca XVIII wieku i rosną kilkusetletnie lipy i wiązy. W latach 2012-2015 przeprowadzono kolejne etapy konserwatorskiego remontu zabytkowej (XVII/XVIII) więźby dachowej budynku kościoła.

Na początku XX wieku w Cegłowie zaistniał mariawityzm, dlatego 30 proc. tutejszej społeczności należy do Starokatolickiego Kościoła Mariawitów.

HUTA MIŃSKA, parafia Matki Bożej Nieustającej Pomocy

Nowa 1, 05-300 Huta Mińska

Niedziele i święta: 8:00, 11:00, 17:00

Dni powszednie: 18:00

Parafię erygował bp Kazimierz Romaniuk 2 lutego 2000 roku z części parafii Narodzenia NMP w Mińsku Mazowieckim.

Nowy ośrodek duszpasterski w Hucie Mińskiej został powołany do istnienia 27 czerwca 1993 roku przez bp. Kazimierza Romaniuka. Od tego dnia codziennie sprawowano Mszę świętą w prowizorycznej wiacie usytuowanej na placu budowy przyszłej świątyni. Pierwszą Mszę świętą w nowo wybudowanej kaplicy odprawiono 29 listopada 1993 roku. 8 grudnia 1993 roku biskup warszawsko-praski poświęcił tymczasową kaplicę, a 22 grudnia tego samego roku wydano dekret o powstaniu ośrodka duszpasterskiego.

Biskup Kazimierz Romaniuk poświęcił i wmurował kamień węgielny pod budowę świątyni 27 czerwca 1996 roku. W sierpniu tego samego roku, po rozpoczęciu prac przy budowie kościoła, powołana została prawie-parafia. Kościół, wybudowany według projektu arch. Ewy Szmidt, został poświęcony 1 grudnia 2002 roku przez pierwszego ordynariusza warszawsko-praskiego, ks. bp. Kazimierza Romaniuka.

IGNACÓW, Parafia św. Antoniego z Padwy

Niedziele i święta: 08:00, 10:00, 12:00

Dni powszednie: 06:30 (w kaplicy u Sióstr), 07:30 (w okresie kolędy), 09:00 (w wakacje we wtorek, czwartek i sobotę), 17:00 (od października do marca poza okresem kolędy), 18:00 (od kwietnia do czerwca, we wrześniu oraz w wakacje w poniedziałek, środę i piątek)

Parafię erygował kard. Stefan Wyszyński 25 grudnia 1949 roku z części parafii Narodzenia NMP w Mińsku Mazowieckim i św. Anny w Jakubowie. Pierwszym duszpasterzem był ks. Wincenty Goliszewski, który przybył tu w październiku 1940 roku i rozpoczął pracę w kaplicy Zakładu Wychowawczego dla Dziewcząt.

Historia kościoła rozpoczyna się w 1895 roku, gdy zarząd warszawskiego Towarzystwa Dobroczynności podjął decyzję o budowie świątyni przy Domu Opieki dla Dziewcząt. Główną opiekunką zakładu stała się hrabina Maria Wanda Ronikier, która w ten sposób chciała uczcić przedwcześnie zmarłego męża Wiktora, ofiarnego działacza Towarzystwa Dobroczynności. W kosztach budowy brali udział również członkowie Koła Czcicieli św. Antoniego. Kościół zbudowano według projektu Stanisława Adamczewskiego, który także sprawował dozór techniczny nad budową.

13 czerwca 1903 roku, we wspomnienie św. Antoniego z Padwy, świątynię poświęcił kapelan zakładu ks. Zenon Suchoński w obecności ks. prał. Leona Jungowskiego. 23 grudnia 1948 roku władze kościelne powołały w Ignacowie filię parafii Narodzenia NMP w Mińsku Mazowieckim. 10 stycznia 1950 roku parafię przekazano Księżom Misjonarzom św. Wincentego à Paulo, a pierwszym proboszczem został ks. Kazimierz Skowyra, który przybył z Chin po piętnastoletniej pracy misyjnej. Kościół nie był konsekrowany.

JAKUBÓW, parafia św. Anny

Plac św. Jakuba Apostoła 1, 05-306 Jakubów

Niedziele i święta: 9:00, 10:30, 12:00, 17:00

Dni powszednie: 17:00

Parafię erygował biskup poznański Andrzej z Bnina 12 listopada 1473 roku i włączył do archidiakonatu warszawskiego. Początkowo obejmowała dwie miejscowości: Jakubów i Łaziska. W 1540 roku było ich już osiem, a w roku 1616 – dziesięć.

Pierwszy kościół wzniesiono wraz z erygowaniem parafii. W 1657 roku świątynia została sprofanowana i obrabowana przez Kozaków i Szwedów. W wyniku III rozbioru Polski w 1795 roku Jakubów znalazł się pod zaborem austriackim i dlatego należał do diecezji lubelskiej (dekanat liwski, potem garwoliński). W 1818 roku znalazł się w granicach nowo powstałej archidiecezji warszawskiej (dekanat siennicki, potem miński).

Obecny neogotycki kościół zbudowano w latach 1903-1905, z cegły wypalanej na miejscu, według projektu arch. Józefa Dziekońskiego, staraniem ks. Kazimierza Sobolewskiego, z ofiar miejscowej ludności. Świątynię konsekrował bp Kazimierz Ruszkiewicz 26 lipca 1905 roku. W prawie stuletniej historii kościół był trzykrotnie odnawiany: w 1928, 1966 i 1990 roku.

KAŁUSZYN, Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny

Niedziele i święta: 7:00, 9:00, 11:00, 12:30 (kaplica w Nowych Groszkach), 17:00

Dni powszednie: 7:00 cały tydzień, 17.00 środa i sobota, 17:00 codziennie w maju, czerwcu i październiku, 17:00 w piątki Wielkiego Postu

Parafię erygował biskup poznański Andrzej Bniński 24 grudnia 1472 roku z części parafii Grębków. W 1447 roku za sprawą dziedzica Stanisława Kałuskiego wzniesiono w Kałuszynie, wiosce szlacheckiej, modrzewiowy kościół pod wezwaniem św. Stanisława Biskupa Męczennika. W roku 1563 do parafii należało 11 wsi szlachty osiadłej i 16 wsi szlachty zagrodowej.

Pierwszy kościół modrzewiowy, z fundacji Stanisława Kałuskiego, przetrwał przeszło cztery wieki, mimo że nie oszczędzały go burze dziejowe i częste pożary miasta (prawa miejskie Kałuszyna sprzed 1662 roku potwierdził król August II Mocny na sejmie grodzieńskim w 1718 roku). Podczas powstania listopadowego miasto trzykrotnie było terenem walk.

W 1887 roku na wniosek ks. Adolfa Żebrowskiego postanowiono wznieść trójnawowy kościół w stylu neogotyckim według projektu Józefa Piusa Dziekońskiego. Budowa kościoła pod wezwaniem Wniebowzięcia NMP, mogącego pomieścić 3000 osób, trwała od 1889 do 1897 roku. Poświęcenie świątyni odbyło się 27 października 1893 roku, a konsekrował ją abp Wincenty Chościak Popiel 14 sierpnia 1897 roku.

Według danych z 1856 roku 87 proc. mieszkańców stanowiła ludność żydowska, w roku 1918 zaś na terenie parafii zamieszkiwało około 17 000 osób, w tym: 6379 katolików, 9934 żydów, 406 mariawitów i 12 ewangelików. W tym czasie pracował tu wielce zasłużony dla parafii i miasta ks. Józef Rymarkiewicz. W 1939 roku Kałuszyn zamieszkiwało 6500 żydów i 3000 katolików.

W czasie bitwy o Kałuszyn w dniach 11-12 września 1939 roku miasto zostało zniszczone w 80 proc., ucierpiała także świątynia (najbardziej jej dach, podziurawiony przez pociski). W trakcie bitwy w kościele zgromadzono miejscową ludność, aby go wysadzić w powietrze. Do tragedii nie doszło na prośbę rannego oficera niemieckiego przywiezionego na plebanię. W obronie Kałuszyna wsławił się 6. Pułk Piechoty 1. Dywizji Legionów Józefa Piłsudskiego.

Po wojnie ks. Zygmunt Dejciński przeprowadził gruntowny remont kościoła. W końcu lat sześćdziesiątych wyremontowano organy i wstawiono witraże. W latach osiemdziesiątych, staraniem ks. Czesława Bednarczyka, wymieniono dach na kościele i odnowiono wnętrze.

Wiosną 1994 roku ks. Tadeusz Regucki rozpoczął budowę kaplicy Matki Bożej Częstochowskiej w Nowych Groszkach. Ukończył ją ks. Władysław Szymański, który również odnowił parkany, uporządkował cmentarz, wyremontował plebanię i dom parafialny, zamontował zegar na wieży, zelektryfikował dzwony, wymienił ławki i ołtarz soborowy w świątyni oraz meble w zakrystii. Ułożył także kostkę przy kościele i plebanii.

W latach 2003–2005 wstawiono w kościele 13 nowych witraży wraz z oknami oraz 2 witraże w kaplicy w Nowych Groszkach. Od roku 2010 przeprowadzono kapitalny remont kaplicy na Zjawieniu w Olszewicach. W 2014 roku ponownie uporządkowano cmentarz – położono ponad 500 m² kostki. Ksiądz Władysław Szymański przeprowadził też generalny remont elewacji i dachu oraz ocieplenia plebanii.

MIŃSK MAZOWIECKI, Parafia Narodzenia Najświętszej Maryi Panny

Kościelna 1, 05-300 Mińsk Mazowiecki

Niedziele i święta: 06:30, 08:00, 09:30, 11:00, 12:30, 16:00 (poza wakacjami), 18:00

Dni powszednie: 06:30, 07:00, 07:30, 08:00, 18:00

Dni powszednie: 07: 30–18: 00

Parafia została erygowana w 1422 roku, ale niektóre źródła sugerują wiek XIV, a nawet XIII. Początkowo należała do archidiecezji poznańskiej, od 1795 roku do lubelskiej (dekanat liwski i garwoliński), potem do archidiecezji warszawskiej.

W 1421 roku książę mazowiecki Janusz I Starszy pozwolił Stanisławowi Mińskiemu i Januszowi z Gościeńczyc na założenie prywatnego miasta na wschodnim brzegu rzeki Srebrnej. Pod koniec XVI wieku Gościańscy dodawali do nazwiska przydomek „z Mińska” i tak dali początek rodowi Mińskich herbu Prus. W 1549 roku na przeciwnym brzegu założono miasto Sendomierz, z własnym rynkiem, kościołem i pałacem. Pod koniec XVIII wieku miasta się połączyły. Prawdziwy rozwój miejscowości rozpoczął się wraz z budową traktu brzeskiego w 1823 roku i kolei terespolskiej w 1866 roku. W 1867 roku władze carskie zmieniły nazwę na Nowomińsk, od 1919 roku funkcjonuje nazwa współczesna.

Pierwszy kościół, wzniesiony przez rodzinę Mińskich w 1422 roku, był drewniany, natomiast w XVI wieku Mińscy wybudowali świątynię z cegły palonej, która częściowo spłonęła w XVII wieku. Świątynia miała wiele kaplic. Najokazalsza należała do Mińskich, założył ją Stanisław Miński, wojewoda łęczycki; on także przywiózł obraz Wniebowzięcia NMP, prawdopodobnie z Włoch, gdzie jako poseł Zygmunta III starał się o kanonizację św. Jacka. Drugą kaplicę, Bożego Ciała, ufundował Mikołaj Wolski w 1548 roku. Kolejne należały do pani Arynkowej, bractwa Bożego Ciała, czcicieli Różańca, kuśnierzy, szewców i literatów. Świątynię wyremontowano staraniem ks. Prokopa Kosteckiego, nakładem miejscowej szlachty i mieszczaństwa; przybyły nowe ołtarze, z których 12 konsekrowano w pierwszej połowie XVII wieku.

Przy kościele istniała szkoła, której rektorem był Stanisław Jaraczewski, kształcony na Uniwersytecie Jagiellońskim. Działał też szpital, założony w 1547 roku i uposażony przez Annę Mińską, dziedziczkę Pniewnika. W tym czasie był to jeden z najokazalszych kościołów Mazowsza.

Wśród administrujących parafią w pierwszych wiekach jej istnienia wymienia się Jana Przerębskiego h. Nowina, postać dziś w Mińsku w ogóle nieznaną. Ks. Jan Przerębski był mińskim proboszczem przed 1557 rokiem. Ten absolwent uniwersytetów w Krakowie i Padwie był także proboszczem w Krakowie (w 1534 roku) i Konarach k. Warki (do 1554 roku), od 1557 roku był biskupem chełmskim, od 1559 roku – arcybiskupem gnieźnieńskim i prymasem Polski. Jako dostojnik kościelny walczył z protestantyzmem i dbał o oświatę – zakładał seminaria nauczycielskie, troszczył się o szkoły parafialne i kolegiackie. Oprócz wysokich godności kościelnych Jan Przerębski piastował też ważne funkcje państwowe: w latach 1551-1558 był sekretarzem króla Zygmunta Augusta i podkanclerzym koronnym.

W latach 1909-1911, dzięki staraniom ks. Kazimierza Sobolewskiego, według projektu Józefa Dziekońskiego, dobudowano w kościele dwie nawy boczne, dwie wieże oraz zakrystię i kaplicę po bokach prezbiterium; w ten sposób świątynia nabrała stylu neobarokowego. Kościół rekonsekrował abp Aleksander Kakowski w 1914 roku.

Na placu przed kościołem Henryk Sienkiewicz umieścił opisane w „Panu Wołodyjowskim” spotkanie Zagłoby z księciem Bogusławem Radziwiłłem. W 1939 roku Mińsk został zbombardowany, wymordowano znaczną część mieszkańców.

MIŃSK MAZOWIECKI, Parafia św. Michała Archanioła

Bolesława Chrobrego 2, 05-300 Mińsk Mazowiecki

Niedziele i święta: 07:15 (kaplica w Karmelu w Nowych Osinach), 09:00, 10:30, 12:00, 18:00

Dni powszednie: 07:15 (kaplica w Karmelu w Nowych Osinach), 18:00

Parafię personalną (wojskową) erygował Bp Sławoj Leszek Głódź 21 stycznia 1993 roku. Natomiast Bp Kazimierz Romaniuk erygował parafię terytorialną (cywilną) 15 sierpnia 2004 roku. Wcześniej 1 lipca 1994 roku powołał ośrodek duszpasterski. Organizatorem parafii był Ks. kpt. Zenon Pawelak, który początkowo w kościele Narodzenia NMP w Mińsku Maz. celebrował Mszę Św. w niedziele o godzinie 10.00.

W maju 1993 r., z okazji święta 1 PLM, odbyła się Msza Św. polowa w hangarze na terenie jednostki, przewodniczył jej Biskup Polowy gen. Sławoj Leszek Głódź, a w godzinach popołudniowych poświęcił Izbę Modlitwy w 1 PLM. 13 czerwca 1993 roku Bp Sławoj Leszek Głódź celebrował Mszę Św. na stadionie OSŻW i poświęcił kaplicę, która pełniła rolę kościoła garnizonowego.

Zamysł budowy świątyni powstał w listopadzie 1993 r., a 29 września 1995 roku, przy okazji odpustu parafialnego, zaprezentowano makietę kościoła według gratisowego projektu arch. Ewy Widera-Maruszyńskiej. Ze względu na kolejną zmianę lokalizacji świątyni i nieobecność w kraju p. architekt, wykonanie planów architektonicznych powierzono zespołowi architektów pod kierownictwem p. Adama Wagnera.

19 marca 1999 roku kompetentne władze wojskowe (Rejonowy Zarząd Infrastruktury) zaakceptowały lokalizację, w sierpniu wykonano pomiary geodezyjne i wytyczono stosowną działkę pod budowę (4.500 m2). Natomiast 30 listopada 2000 roku, we wspomnienie Św. Andrzeja, nadeszła zgoda na budowę świątyni, plebanii i dzwonnicy. W czerwcu 2001 roku rozpoczęła się budowa; do sierpnia zalano strop parteru plebanii. W 2004 r. budynek plebanii został oddany do użytku. Równocześnie rozpoczęła się budowa kościoła parafialnego. Obecnie świątynia posiada dach, pokryty tymczasowo papą.

MISTÓW, Parafia Matki Bożej Fatimskiej

Niedziele i święta: 09:00, 11:00

Dni powszednie: 08:30 (w czwartek i sobotę), 18:00 (oprócz czwartku i soboty)

Ośrodek Duszpasterski erygował Bp Kazimierz Romaniuk 16 grudnia 1997 roku z części parafii Narodzenia NMP w Mińsku Mazowieckim i Jakubów. Nowa placówka powstała dzięki staraniom Ks. prał. Stanisława Wołosiewicza, który w ten sposób ułatwił wiernym z odległych miejscowości udział w niedzielnej Eucharystii.

Kompleks budynków (kaplica z plebanią) zaprojektował architekt Jarosław Wołosiewicz z Białegostoku. Do czasu wybudowania kaplicy wierni gromadzili się na Mszy Św., nabożeństwach i spotkaniach formacyjnych w remizie strażackiej. Kaplicę poświęcił Bp Kazimierz Romaniuk 13 maja 2000 roku. Organizatorem ośrodka i pierwszym administratorem był Ks. Mirosław Tempczyk. W 2009 r. Abp Henryk Hoser SAC, powierzył pieczę nad ośrodkiem Wspólnocie Chemin Neuf (Nowa Droga).

Na mocy Dekretu z 24 lipca 2017 roku, z dniem 1 sierpnia 2017 roku Ośrodek został przez Abp. Henryka Hosera SAC podniesiony do rangi Parafii.

Poświęcenia i wmurowania kamienia węgielnego pod świątynię parafialną dokonał 18 września 2022 roku bp Romuald Kamiński.

MROZY, Parafia św. Teresy od Dzieciątka Jezus

Niedziele i święta: 07:00, 08:30, 10:00, 12:00, 18:00

Dni powszednie: 07:00, 18:00

Parafię erygował Kard. Aleksander Kakowski 1 kwietnia 1931 roku z części parafii Kałuszyn i Kuflew. Dawną nazwę Grozy zmieniono według podań po tym jak w okolicy zamarzło kilku żołnierzy francuskich w czasie odwrotu spod Moskwy. Okolica ma szczególny mikroklimat, który sprawił, że na początku XX wieku założono w pobliskiej Rudce sanatorium przeciwgruźlicze.

Pierwszy plan budowy kościoła zatwierdziły władze carskie w 1912 r. 17 lipca 1929 roku mieszkańcy podarowali 3-hektarową działkę pod budowę kościoła. W styczniu 1930 r. przez 5 tygodni zbudowano drewniany kościół mogący pomieścić 600 osób. Budowniczym był inż. Teofil Haron, mieszkaniec Woli Rafałowskiej. Świątynię poświęcił Bp Antoni Szlagowski. 15 marca 1930 roku przybył do Mrozów Ks. Jan Kołodziejski by organizować parafię. Pierwszą Mszę Św. odprawił w sali szkolnej, następne w strażnicy aż do wybudowania kościoła.

Pierwsza świątynia spaliła się 26 sierpnia 1979 roku. Budowę nowego kościoła według projektu arch. Michała Sandowicza, zlokalizowanego na miejscu spalonego, rozpoczął w 1981 roku Ks. Tadeusz Tartas. Bp Kazimierz Romaniuk w dniu 17 października 1993 roku konsekrował tę świątynię. Bryłę kościoła tworzą dwie przesunięte wzajemne ściany w kształcie półelips. Ściana zachodnia zakończona jest wejściem i wieżą obłożoną łuską z blachy miedzianej. Kościół dolny jest również przystosowany do sprawowania Liturgii, ponadto posiada szereg sal na spotkania grup parafialnych.

WÓLKA MIŃSKA, Parafia Matki Bożej Dobrej Rady

Mazowiecka 59, 05-300 Wólka Mińska

Niedziele i święta: 09:00, 11:00 (z udziałem dzieci), 17:00

Dni powszednie: 17:30 (poza wtorkiem i Adwentem)

Parafię erygował Abp Henryk Hoser SAC 23 listopada 2008 roku wydzielając ją z parafii Narodzenia NMP w Mińsku Mazowieckim. Podczas wizyty kanonicznej parafii macierzystej, przeprowadzonej w dniach 17-18 października 1992 roku, Bp Kazimierz Romaniuk zlecił Ks. Tadeuszowi Wasilukowi by usilnie i wytrwale organizować kolejne ośrodki duszpasterskie; między innymi w Wólce Mińskiej.

W latach 1996-1998 Karol Rogala oraz Stanisław i Elżbieta Zagórscy przekazali działki na rzecz budowy. 27 kwietnia 1997 roku Bp Stanisław Kędziora odwiedził plac, spotkał się z wiernymi i poświęcił teren. W latach 1997-1999 okresowo odprawiano na placu Msze Święte, Drogi Krzyżowe, nabożeństwa majowe. Staraniem Ks. Stanisława Wołosiewicza i Ks. Mirosława Tempczyka, przy licznej pomocy mieszkańców, wykonano ogrodzenie betonowe, doprowadzono wodę i prąd, przygotowano projekt plebani i kaplicy, wykonano ławy fundamentowe.

13 czerwca 1999 roku miało miejsce poświęcenie kamienia węgielnego. Kościół został zaprojektowany przez pana Michała Składanowskiego przy współpracy z jego budowniczym ks. Jerzym Danekcim. Projektant jest pracownikiem mińskiej pracowni „Architekci”. Projekt wstępny zaakceptował Ordynariusz Abp Leszek Głódź 27 marca 2007 roku. Budowie kościoła rozpoczęto 15 września 2007 roku. Fundamenty pod Kościół wykonała firma p. Stanisława Krupy, mury Kościoła firma p. Bogdana Walczuka, sklepienia i dach oraz wieżę wykonała firma p. Jarosława Piskorza. 6 sierpnia 2008 roku nawiedziliśmy Sanktuarium Matki Bożej Dobrej Rady w Genazzano, w którym po raz pierwszy zaczęto czcić wizerunek Maryi nazywając ją Matką Bożą Dobrej Rady. Z tej bazyliki pochodzi kamień węgielny, poświęcony przed Cudownym Obrazem i przekazany przedstawicielom naszej parafii.

©copyright - Diecezja Warszawsko-Praska
Strona główna Znajdź Mszę Świętą Dla dziennikarzy Dla księży